μπράντος

(I)

ο

ειδική κίνηση στην ξιφασκία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. brando «ξίφος, μαχαίρι»].

————————

(II)

μπράντος, ὁ, και μπράντο τὸ καί πράντος, ὁ καὶ πράντο, τὸ (Μ)

το πλευρό τού καραβιού. [ΕΤΥΜΟΛ. < βεν. brando].